Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, şikayetçiye yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyetine dair 06/05/2015 tarihli ve.... K. sayılı kararının sanık ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 09/07/2019 tarihli ve.... K. sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilip, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden; “TCK"nın 116/4, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olup tekerrüre esas sabıkası olmasına rağmen sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması bu hükmün yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş olup, Cumhuriyet savcısının bu hükme yönelik temyiz itirazı bulunmadığından bu hususun eleştiri konusu yapılarak onanması gerektiğine” ilişkin itirazı, keza hırsızlık suçu yönünden ise; sanık hakkında “TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri uyarınca belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanunun 35. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim yapılırken 5 yıl 7 ay 15 gün hapis yerine hesap hatası sonucu 3 yıl 9 ay hapis cezasına, devamla aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 4 yıl 8 ay 7 gün hapis yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmesi sırasında; doğru hesaplama yapılması halinde uygulanması gereken sonuç cezanın 4 yıl 8 ay 7 gün yerine, 5 yıl 7 ay 15 gün olması gerektiği belirtilerek yapılan maddi hatanın düzeltilmesine” ilişkin 11/09/2019 tarihli ve 2 - 2015/202358 sayılı başvurusu üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/09/2019 tarihli ve 2 - 2015/202358 sayılı itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 09/07/2019 tarihli ve 2019/1779 E. 2019/12601 K. sayılı bozma kararının konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Hırsızlık suçu yönünden;
Dairemizce 09/07/2019 günü yapılan temyiz incelemesi sonunda, sanık hakkında hırsızlık suçu için “5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri uyarınca belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 35. maddesi uyarınca 1/4 oranında indirim yapılırken 5 yıl 7 ay 15 gün hapis yerine hesap hatası sonucu 3 yıl 9 ay hapis cezasına, devamla aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 5 yıl 7 ay 15 gün hapis yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini” suretiyle hükmün bozulmasına karar verilirken, hükmedilmesi gereken sonuç cezanın “4 yıl 8 ay 7 gün” yerine, sehven “5 yıl 7 ay 15 gün” olarak yazıldığı anlaşılmakla, 5560 sayılı Kanun’un 29. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi uyarınca Dairemizin 09.07.2019 tarihli bozma ilamının 2 no’lu bendinde yer alan “5 yıl 7 ay 15 gün” ibaresinin “4 yıl 8 ay 7 gün” olarak DÜZELTİLMESİNE,
2) Konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden;
Adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5231 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması ve mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.