Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24615 Esas 2022/3871 Karar Sayılı İlamı

Sanık ...’ın nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçundan gerçekleştirilen yargılaması sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.11.2017 gün ve 2016/443 Esas, 2017/376 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 16.01.2018 gün ve 2018/70 Esas, 2018/90 sayılı Kararının sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 06.12.2018 gün ve 2018/7149 Esas, 2018/7303 sayılı bozma yönündeki kararına İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesince direnilerek kurulan 14.03.2019 gün ve 2019/343 Esas, 2019/347 Karar sayılı ilamın sanık müdafisince temyiz edilmesi nedeniyle Yargıtay Kapatılan 14. Ceza Dairesine gönderilen dosyayla ilgili verilen 16.12.2019 gün ve 2019/6907 Esas, 2019/13303 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili Yargıtay Kanununun 15. maddesi uyarınca karar verilmek üzere dosyanın geri gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.05.2021 gün ve 2020/14-2 Esas, 2021/205 Karar sayılı ilamıyla sanık hakkında nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçundan kurulan bozma kararına yönelik İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin direnme kararının isabetli olduğu belirtilerek buna göre kurulan hükümle ilgili uygulamanın denetlenmesi için Dairemize tevdi edilen dosyada 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle direnme hükmünün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 26.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.