MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanık ... hakkında, ... Asliye Ceza Mahkemelerince verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlar için 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca mahkemesince ihbarda bulunulması olanaklı kabul edilmiştir.

Yağma eyleminin birden fazla kişiyle birlikte, silahla işlenmiş olması nedeniyle 5237 sayılı TCK" nın 149. maddesinin birinci fıkrasının birden fazla bendinin ihlal edilmiş olması karşısında, aynı yasanın 61. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından, sanıklar ..., ... hakkında 5237 sayılı TCY"nın 61. maddesine aykırı olarak, aynı Yasanın 168/3. maddesinin 31/3. maddesinden önce uygulanması sonuç cezaya etkili olmadığından anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150. maddesi uyarınca, sanıkların savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle savunmanlara ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
2-) 5237 sayılı TCK.nın 31 ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 11/1. maddeleri gereğince, 5395 sayılı Yasanın 5. maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin suça sürüklenen ve ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden; somut olayda ceza sorumluluğu olan ve hakkında mahkumiyet kararı kurulan sanıklar ... hakkında anılan Yasanın 5/1-a maddesinde yazılı danışmanlık tedbire hükmedilmesi,
3-) Sanık ..."nın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar TCK"nın 53/1-a-b-c-d-e maddesinde yazılı hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına ancak, TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca koşullu salıverildiği takdirde, kendi altsoyu üzerinde TCK"nın 53/1-c bendinde sayılan hakları kullanmaktan yoksunluğunun sona erdirilmesine karar verilmiş ise de; 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53/1-b maddesinde yazılı, "seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin iptal edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla, CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanıklardan “1599 TL müdafi ücreti” alınmasına ilişkin bölüm ve sanıklar ... hakkında "5395 sayılı Yasanın 5. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölüm ile sanık ... hakkında TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün yerine, "Sanığın, kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak, TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanması yönünden, (a, c, d ve e) bentleri ile (b) bendinde yazılı seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına; aynı kanunun 53/2. maddesinin uygulanması açısından, 53/1.maddesinin (a, c, d ve e) bentleri ile (b) bendinde yazılı seçme ve diğer siyasi hakları ve aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, (c) bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini
mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar kullanamamasına" cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiriler dışında, diğer yönleriyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.