Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/27924 Esas 2020/1050 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/27924
Karar No: 2020/1050
Karar Tarihi: 22.01.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/27924 Esas 2020/1050 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/27924 E.  ,  2020/1050 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ: ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan ...Üniversitesi Rektörlüğü vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A YK A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı tarafça haksız şekilde sonlandırıldığını beyanla kıdem ve ihbar tazminatları ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
    Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalılardan ... Üniversitesi Rektörlüğü vekili temyiz etmiştir.Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanıp kazanamadığı konusunda ihtilaf vardır.Davacı, iş sözleşmesinin feshedildiği 2012 yılının Temmuz ayına kadar sorunsuz bir şekilde çalıştığını, hastalığı sebebi ile aldığı rapor sonrasında çalıştığı bölümün değiştirildiğini, yeni görevlendirildiği yerdeki çalışma şartlarının daha ağır olduğunu, yetkililerden yanına başka çalışan da verilmesini istediğini, fakat isteminin yerine getirilmemesi üzerine bu defa yer değişikliği talebinde bulunduğunu, bu talebin de geri çevrildiğini, kendisine uygulanan baskılar sonucunda davacının görev yeri değişikliğini kabul etmemesi üzerine davalı tarafından 2012 yılının Temmuz ayında işten çıkartıldığını ileri sürmüş, davalı Üniversite ise davacının çalışma sahasının üniversitenin tamamı olduğunu ve bu nedenle yapılan görevlendirmenin esaslı değişiklik olmayacağını, davacının devamsızlık yapması sebebi ile iş sözleşmesinin sona erdiğini savunmuştur.Mahkemece "esaslı değişiklik teklifini işçinin kabul etmeme hakkı olduğu, devamsızlığın bu yeni işe ilişkin olduğu, dolayısıyla bir değer ifade etmeyeceği" gerekçesi ile iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı neden olmadan sona erdirildiği, bu sebeple davacının kıdem ve ihbar tazminatı almaya hak kazandığı kabul edilmiştir. Ancak bahsedilen devamsızlık tutanakları 30.11.2012 ve sonrası günlere ait olup, davacı dava dilekçesinde açıkça iş sözleşmesinin 2012 yılının Temmuz ayında sona erdiğini ileri sürmüştür. Hizmet döküm cetveli kaydına bakıldığında 2012 yılının Temmuz ayında bir çıkış yapılmadığı gibi, davacı tanığı olarak dinlenen ve bir dönem davalı yerde çalışan, davacının abisi olduğunu söyleyen tanık ... ise feshin 2012 yılının Eylül ayında gerçekleştiğini söylemiştir. Sonuç olarak sunulan devamsızlık tutanakları ile davacı ve tanığının fesih tarihine ilişkin beyanları örtüşmediği gibi, feshin 30.11.2012 tarihinde davacının işe gelmemesi nedeni ile gerçekleştiği kabul edildiği takdirde de, davacının Diş Hekimliği Fakültesi yerine Veterinerlik Fakültesinde görevlendirilmesi sonucunda çalışma şartlarının ağırlaştığı ispatlanamamıştır. Açıklanan sebeplerle kıdem ve ihbar tazminatlarının reddine karar verilmelidir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 22.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.