Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/9686 Esas 2021/2519 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacı ... vekili Av. ... tarafından, davalı ...aleyhine 15/01/2014 gününde verilen dilekçe ile Trafik kazası sonucu yaralanmadan kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

-K A R A R -

1) Dava trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, 09/10/2011 tarihinde dava dışı sürücü... tarafından sevk ve idare edilen aracın yaya olarak yürümekte olan müvekkiline çarpması sonucunda müvekkilinin yaralandığını, meydana gelen kazada dava dışı sürücü...’un tam kusurlu olduğunu, kaza nedeniyle gördüğü tedavinin halen devam ettiğini, kazaya sebep olan aracın davalı tarafından zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalandığını belirterek fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak üzere 5.000 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin poliçe limitleri dahilinde ve sigortalısının kusuru oranında zarardan sorumlu olduğunu, dava dilekçesinde talep edilen tazminatın ispat edilmesi gerektiğini, kusurun ve zararın bilirkişi incelemesi ile tespitinin gerektiğini, dava konusu olay haksız fiil olduğundan avans faizi talep edilemeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı ... şirketi nezdinde zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalı olan aracın, olay tarihinde davacıya çarpması neticesinde davacının yaralandığı, alınan bilirkişi raporlarında davalının %50 kusurlu olduğunun ve davacının zararının 299,70 TL olduğunun tespit edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne ve 299,70 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlı avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine reddedilen maddi tazminat miktarı yönünden davalı yararına 1.500 TL vekalet ücretine hükmedildiği, ardından 09/03/2016 tarihli tashih kararı ile hükümde maddi hata yapıldığı belirtilerek davalı yararına reddedilen maddi tazminat miktarı üzerinden hükmedilen vekalet ücretinin değiştirilerek 1.500 TL yerine 1.800 TL vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) “Hükmün Tashihi” başlıklı 304. maddesi “(1) Hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar, mahkemece resen veya taraflardan birinin talebi üzerine düzeltilebilir. Hüküm tebliğ edilmişse hâkim, tarafları dinlemeden hatayı düzeltemez. Davet üzerine taraflar gelmezse dosya üzerinde inceleme yapılarak karar verilebilir. (2) Tashih kararı verildiği takdirde, düzeltilen hususlarla ilgili karar, mahkemede bulunan nüshalar ile verilmiş olan suretlerin altına veya bunlara eklenecek ayrı bir kâğıda yazılır, imzalanır ve mühürlenir." şeklinde düzenlenmiştir.
HMK’nın 304. maddesine göre hükmün tashihi müessesesi ile yalnızca hükümdeki yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hatalar düzeltilebilir. Hâkim; tashih yolu ile kararda hükmedilen miktarları sınırlandıramaz, genişletemez ve değiştiremez. Ayrıca hükümde unuttuğu esasa ilişkin talepler hakkında karar verip bunu hükmüne ekleyemez.
Şu durumda; yukarıda belirtilen yasal düzenleme uyarınca 09/03/2016 tarihli kararda yapılan tashihin usulüne uygun olmadığı açıktır. Mahkemece, gerekçeli kararda davalı yararına 1.500TL vekalet ücretine hükmedildiği halde 09/03/2016 tarihli tashih kararı ile davalı yararına hükmedilen vekalet ücretinin değiştirilmesi ve taraflara yüklenen miktarları değiştirir şekilde 1.800 TL vekalet ücretine hükmedilmesi HMK’nın 304/1. maddesine açıkça aykırıdır. Açıklanan nedenlerle 09/03/2016 tarihli tashih kararının kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
2) Davacının asıl karara yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle 09/03/2016 tarihli tashih kararının kaldırılmasına, davacının asıl karara yönelik temyiz itirazları yönünden asıl kararın (2) numaralı bentte belirtilen nedenlerle ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 04,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 07/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.