Mahkeme : İSTANBUL ANADOLU 54. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Anayasanın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; sanığın yüzüne karşı verilen 19.02.2014 tarihli kararda kanun yoluna başvuru süresinin “tefhimden itibaren" yerine, yanıltıcı biçimde “tefhim veya tebliğinden itibaren” başlayacağının belirtildiği ve kararın tebliğ de edilmediğinin anlaşılması karşısında, 19.02.2014 tarihli kararın kesinleşmemiş ve buna bağlı olarak da bu kararın infaz işlemleri ile 04.03.2015 tarihli mahkûmiyet hükmünün hukuki değerden yoksun olması nedeniyle, sanığın temyiz dilekçesinin 19.02.2014 tarihli karara yönelik olduğu kabul edilerek;
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararlar durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olmaları nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 24.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.