MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında, 04/02/2011 tarih ve 2010/554 E. - 2011/82 K. sayılı kararı ile hırsızlık suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 12/10/2015 tarih ve 2015/6141 E. - 2015/5225 K. sayılı ilamı ile özetle, ""...müştekinin malını koruyamayacak olması konusunda, olayın oluş biçimini de göz önünde bulundurmak suretiyle, alınan 150 promil alkolün müştekinin malını koruyamayacak hale getirip getirmediği konusunda işin uzmanından, rapor aldırılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması ve ...sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmesi"" şeklinde oy çokluğu ile kararın bozulmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 09.12.2015 gün ve 6-2011/185539 sayılı yazısı ile özetle, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesine uyduğu ve hükmün (1) numaralı fıkrasının bu gerekçeyle bozulması gerektiği görüşüyle itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Yargıtay 22. Ceza Dairesince itirazın reddine karar verildiği ve dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildiği ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01/11/2018 tarih ve 2016/22-285 E.-2018/500 K. sayılı kararı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının değişik gerekçe ile kabulüne, Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 12.10.2015 tarihli ve 6141-5225 sayılı bozma kararının kaldırılmasına ve dosyanın Dairemize gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verilmesinden sonra dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Olay günü gece vakti sayılan saat 05.28"de, müştekinin aracının içinde almış olduğu alkolün etkisi ile uyuyakaldığı sırada sanığın, kapıları açık olan aracın içindeki müştekinin cebinde bulunan cüzdanı çalması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/2-a maddesi ile uygulama yapılması, her iki bentteki hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının aynı olduğu gözetildiğinde sonuca etkili görülmediğinden; hırsızlık olayının saat 05.28"de gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre; suç tarihinde gece vaktinin 06.30"da bittiği, bu suretle hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 07/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.