Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5881 Esas 2019/17274 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5881
Karar No: 2019/17274
Karar Tarihi: 07.11.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5881 Esas 2019/17274 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir hırsızlık ve mala zarar verme suçu nedeniyle sanıklara mahkumiyet hükümleri verildiği görülmektedir. Mala zarar verme suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükümleri temyiz incelemesi sonucunda reddedildi ve onandı. Ancak, hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükümleri temyiz incelemesi sonucunda bozuldu. Bozma sebebi olarak, iddianamede talep edilen kanun maddesi yerine farklı bir kanun maddesinin uygulanması nedeniyle sanıkların savunma haklarının kısıtlanması ve suça konu malların satın alıcısının sanıklardan alınması gerektiğine dair düzenlemelerin gözetilmemesi gösterilmiştir. TCK'nın 141/1 ve 142/1-b maddeleri konuyla ilgili kanun maddeleridir. Ayrıca, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 763. maddesi de suça konu eşyayı satan kişinin tasarruf yetkisini kaybettiğini belirten bir madde olarak kararda yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2019/5881 E. , 2019/17274 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
a-İddianamede TCK"nın 141/1. maddesinin uygulanması talep edildiği halde sanıklara ek savunma hakkı verilmeden aynı Kanun’un 142/1-b maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılarak savunma haklarının kısıtlanması,
b-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2012/6-1232-2013/106 sayılı kararında da belirtildiği üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı üçüncü bir kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın artık eşya üzerinde tasarruf yetkisi kalmadığından, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan suç konusu malları sattığı kişiyi bildirmesi sonucu satın alan kişiden alınmasının TCK"nın 168. maddesi anlamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmadığı, ancak sanığın çaldığı malı satması nedeniyle haksız biçimde sağladığı kazancı da iade etmesi halinde TCK"nın 168. madde anlamında bir iade ve tazminden bahsetmenin mümkün olacağı nazara alınarak suça konu malzemeleri sanıklardan 300 TL’ye satın alan Ahmet Tokdemir’e, sanıkların bir ödeme yapıp yapmadığı sorulup sonucuna göre TCK’nın 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 07/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.