Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/12704 Esas 2018/10260 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı iş yerinde laborant olarak çalışırken iş akdini haklı nedenlerle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili, asgari geçim indirimi ve ödenmeyen toplam 7.000,00 TL ücret alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili kanuni süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına itibarla davacının fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Fazla mesai hesabı yönünden davacı, davalı işyerinde 29.12.2007–14.04.2014 tarihleri arasında çalışmış olup dinlenen davacı tanklarından ... davalı şirkette 12.12.2005 tarihinden 04.12.2012 tarihine kadar çalıştığını beyan etmiş olup işverenle husumeti bulunduğu anlaşıldığından beyanlarının fazla mesai hesabında dikkate alınması doğru olmamıştır. Davacı tanıklarından ... ise davalı şirkette 2013 yılı Kasım ayında işe başladığını, 2014 yılı Ocak ayında işten çıktığını beyan etmiştir. Mahkemece işverenle herhangi bir husumeti bulunmadığı anlaşılan davacı tanığı ...’ın hizmet döküm cetveli getirtilerek tam olarak hangi süre içerisinde davalı işyerinde çalıştığı belirlenerek bu davacı tanığının davacıyla birlikte ortak çalışma dönemi ile sınırlı olarak belirlenen tarih aralıkları için hesaplama yapılmalıdır. Bunun dışında kalan dönemler bakımından, yazılı belge bulunmadığından, davalı tarafta tanık dinletmediğinden söz konusu dönemler için fazla çalışma alacağının ispatlanamadığının kabulü gerekir. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.