Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/4952 Esas 2020/926 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı


KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve tebliğnamede katılan ... vekilince sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararının temyiz edildiği kabul edilerek bu suça dair görüş bildirilmiş ise de, katılan vekilinin bu karara yönelik bir temyiz talebinin olmaması nedeniyle temyiz incelemesi diğer temyiz taleplerine hasredilerek, yapılan incelemede;
1-Sanık ...’a yükletilen kasten yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisi ile katılan ... vekilinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizinde;
Sanıklar Ramazan Koçer ile ...’a atılı hakaret suçuna ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca TCK’nın 66/1-e ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi olduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, süreç içinde gerçekleştiği anlaşıldığından katılan sanık ... müdafisinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin hükümlerin ayrı ayrı BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle, TCK’nın 66/1-e. ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 15/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.