Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/104 Esas 2018/1831 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/104
Karar No: 2018/1831
Karar Tarihi: 19.02.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/104 Esas 2018/1831 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir ceza davasında sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm giyen sanığın istinaf başvurusu, cezanın miktarı ve türü göz önüne alındığında yapılan inceleme sonucu esastan reddedilmiştir. Hırsızlık suçu için ise sanığın temyiz istemi, takdir hakkının kullanılmasına yönelik olduğu belirlenerek, hukuka uygun bir şekilde reddedilmiştir. Bu nedenle, Bölge Adliye Mahkemesi kararı esastan reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün değildir.
- Hırsızlık suçu için 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi, temyiz sebebini hükmün hukuki yönüne ilişkin olarak belirlemektedir.

17. Ceza Dairesi 2018/104 E. , 2018/1831 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi, temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 20.07.2017 tarihli, 2017/1157 Esas ve 2017/1197 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden,
Hırsızlık suçu için ise; 5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanun"un 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanun"un 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, lehine olan hakların verilmesi, takdir hakkının kullanılmasına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanığın olay tarihinde gece vakti müştekinin deposundan suça konu malzemeleri almak şeklinde gerçekleşen olayda, yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık ..."ın takdir hakkı kullanılarak lehine olan hükümlerin uygulanmasına dair yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 19.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.