MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
( Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın yargılama giderleri başlıklı 324/1. maddesinde yer alan “Harçlar ve tarifesine göre ödenmesi gereken avukatlık ücretleri ile soruşturma ve kovuşturma evrelerinde yargılamanın yürütülmesi amacıyla Devlet Hazinesinden yapılan her türlü harcamalar ve taraflarca yapılan ödemeler yargılama giderleridir” hükmü ve aynı Kanunun 325/1. maddesinde yer alan “Cezaya veya güvenlik tedbirine mahkûm edilmesi halinde, bütün yargılama giderleri sanığa yüklenir” hükmü dikkate alındığında davaya konu olayda katılan mağdureye baro tarafından tayin edilen vekile ödenen vekâlet ücretinin yargılamanın yürütülmesi amacı ile yapılan bir harcama ve ödeme olması, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ve 5271 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanunlarda da mağdur için tayin edilen vekile ödenecek olan vekâlet ücretinin meccani olacağı veya sadece devlet hazinesinden karşılanacağı veya sanık ya da bir başkasına yüklenemeyeceğine dair bir hüküm de bulunmaması karşısında bu harcama ve ödemenin yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesi yerinde olduğundan tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında 19.10.2009 tarihinde mağdureye yönelik olarak işlediği çocuğun
nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yapılan soruşturma neticesinde açılan kamu davasına bakan Balıkesir 2. Ağır Ceza Mahkemesince gerçekleştirilen yargılama sonucunda çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek sanığın bu suçtan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine ve çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan hakkında suç duyurusunda bulunulmasına dair verilen 18.05.2010 gün ve 2010/32 Esas, 2010/74 Karar sayılı hükümlerden sanık müdafiince temyiz edilen reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün Dairemizin 14.11.2013 gün ve 2011/12657 Esas, 2013/11535 sayılı Kararıyla onanmasının ardından yapılan suç duyurusuna istinaden açılan kamu davasına bakan ilk derece mahkemesince sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmünün temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve beraat hükmünün verildiği olay ile yeni açılan davaya konu edilen olayın aynı olduğu gözetilerek mükerrer açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/7. maddesi gereğince reddedilmesine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.