Hırsızlık - banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8953 Esas 2020/1237 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hüküm kurulurken 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesine aykırı olduğu halde hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin belirtilmesi, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanmadığı halde TCK"nın 58/7. maddesi uyarınca denetimli serbestliği tabi tutulmasına karar verilmesi,
2-Sanık hakkında banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan temel ceza belirlenirken hapis cezası alt sınırdan tayin olduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 58/7. maddesi uyarınca denetimli serbestliği tabi tutulmasına ilişkin kısımların çıkartılmasına, TCK"nın 245/1. madde ve fıkrası uyarınca verilen hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 120 günün 5 güne, TCK"nın 35/2. maddesi uyarınca 1/2 indirim yapılarak 2 güne, TCK"nın 62/1. maddesi gereğince 1 güne indirilip, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince mahkemenin takdirine bağlı kalınarak günlüğü 20,00 TL"den hesaplanarak sonuç adli para cezası 1.000,00 TL"nin de 20,00 TL"ye indirilmesine karar verilerek, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.