MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 05/11/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/11/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vasisi vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazları yönünden;
a) Dava, desteğin kasten öldürülmesi nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş, karar davalı vasisi tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, desteklerinin davalı tarafından öldürüldüğünü, maddi ve manevi zararları oluştuğunu belirterek zararlarının ödetilmesini istemişlerdir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının haksız tahrikin etkisi altında öldürme eylemini gerçekleştirdiği gerekçesi ile hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından 1/3 oranında indirim yapılmak suretiyle maddi ve manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/286 esas, 2009/50 karar sayılı ilamı ile sanık (davalı) ..."ün, tahrik altında kasten öldürme suçunu işlediğinden, müebbet ağır hapis cezası 15 yıl hapis cezasına indirildiği ve takdiri indirim de yapılarak neticeten 12 yıl 6 ay hapıs cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 2009/7260 esas, 2011/3655 karar sayılı ilamı ile onandığı anlaşılmaktadır.
Olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 53. maddesi ve dava tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 74. maddesi düzenlemesine göre; hukuk hakimi ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değilse de, olgu belirlemesi ve mahkumiyet kararları ile bağlıdır. Somut olayda ceza mahkemesi, davalının davacıların murisini öldürme eylemini haksız tahrik altında işlediğini kabul ettiğine göre bu belirleme hukuk hakimi yönünden de bağlayıcıdır. Mahkemece bu belirlemeler ışığında hesaplanan destek zararından tahrik nedeniyle bir miktar indirim yapılmışsa da bu oran ceza mahkemesinde belirlenen olgular ve tahrik nedeniyle yapılan indirim oranıyla uyumlu değildir. O halde, mahkemece, ceza mahkemesindeki tahrik nedeniyle uygulanan indirim oranı kadar maddi tazminattan indirim yapılması gerekirken, daha az oranda indirim yapılmış olması doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
b) 6100 sayılı HMK"nın 297/2 maddesi “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.” hükmünü amirdir. Temyize konu kararın hüküm fıkrasının 2. bendinde takdir edilen manevi tazminatın tüm davacılar için mi verildiği, bir kişi için verilmiş ise hangi davacı lehine karar verildiği anlaşılamamaktadır. O halde mahkemece, manevi tazminatın hangi davacı veya davacılar lehine olduğu anlaşılır şekilde, HMK"nın 297/2 maddesine uygun olarak hüküm kurulması gerekirken, infazda tereddüt oluşturacak şekilde karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b) no"lu bentlerde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.