MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıktan faiz karşılığı ödünç para aldığı iddia edilen şikayetçi ..."nın, tefecilik suçunun mağduru olduğu anlaşılmakla; CMK"nın 260/1. maddesine göre kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmü 16/12/2011 havale tarihli dilekçe ile temyiz etmesi karşısında, mahkemenin hukuki değerden yoksun nitelikteki katılan sıfatının kaldırılmasına ilişkin 02/11/2010 tarihli ara kararının kaldırılmasına ve aynı Yasanın 237/2. maddesi gereğince davaya katılmasına, temyiz başvurularının kapsamına göre incelemenin sanığın katılan ... ve ..."a karşı işlediği iddia edilen tefecilik suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması; bu bağlamda, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılmasından sonra müştekilerin beyanları, icra dosyaları, vergi inceleme raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
Kabule göre;
Sanığın eyleminin sabit olmaması nedeniyle beraatine karar verilmesine rağmen hükümde CMK"nın 223/2-e maddesine yer verilmeyerek aynı Kanunun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, Üst Cumhuriyet Savcısı, katılan ... vekili ile katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.