Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2009/9033 Esas 2010/1406 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki borçlu olmadığının tespiti davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalının tarımsal sulama abonesi olduğunu, 2004 yılında sadece buğday ekimi yaptığını, başka bir ürün ekimi yapmadığını ve ancak 50 tane kayısı ağacını sulayacağını davalı kuruma bildirdiğini, ancak davalının 2004 yılı 12.dönem faturası ile 10.158.020 TL tahakkuk ettirdiğini belirterek, borçlu olmadığının tesbitini istemiştir.
Davalı, davacının mekanik sayacının sökülerek yerine dijital saat takıldığını, sayacın sökümü ile takılması arasında geçen süre içinde fatura tahakkuk ettirildiğini savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu benimsenmek suretiyle davacının borcunun 10.158.02 TL olmayıp 2.089.81 TL olduğunun tesbitine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından davacının kullandığı mekanik sayacın 19.4.2004 tarihinde sökülerek yerine 10.8.2004 tarihinde dijital saat takıldığı, davalı kurumun da 19.4.2004 ile 10.8.2004 tarihleri arasında elektrik kullanıldığından bahisle fatura tahakkuk ettirilmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının az yukarıda belirtilen tarihler arasında elektrik kullandığının kanıtlanamadığı belirtilmiştir. Bilirkişi ve mahkemece taraflar arasındaki ihtilaf değerlendirilirken Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunca çıkarılan ve 1 Mart 2003 tarihinde yürürlüğe giren Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği herhangi bir şekilde değerlendirilmemiştir. Öyle olunca, bilirkişi
raporuna dayanılarak karar verilemez. Mahkemece, yeniden belirtilen yönetmelik hükümlerininde değerlendirildiği bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporu esas alınarak yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırıdır. Bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 28.30 temyiz harcının istek halinde iadesine, 9.2.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.