Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/19539 Esas 2015/2365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacı ve davalılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, paydaşlar arasında ecrimisil isteğine ilişkindir. Özellikle, dinlenilen taraf tanıklarınca, davalıların 1763 parseldeki zeytin ağaçları ve 107 ada 1 parsel ile 436 parsel sayılı taşınmazlardaki üzüm bağlarını davalıların dikip yetiştirdiği anlaşıldığına göre davacı ve davalılar ... ve ..."nun temyiz itirazları yerinde değildir, reddine. Hükmün bu kısmının Onanmasına.
Diğer davalı ..."nun temyiz itirazlarına gelince; davacı 07.09.2011 günlü dilekçe ile bu davalıdan 1.000,00-TL. ecrimisil istemiş, yargılama sonunda bu kişi hakkındaki dava, 664,00.-TL. ecrimisil yönünden kısmen kabul edilerek 20.06.2013 tarihinde nihai karara bağlanmıştır.
Hemen belirtmek gerekir ki, yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir. Talebin temyiz istemine ilişkin olduğu ve 20.06.2013 tarihli mahkeme kararının temyizi istendiği için kesinlik sınırı karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere 1086 sayılı HUMK." nun 427.maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun 19.maddesi ile HUMK"na ilave edilen Ek madde 4"e göre de; 01.01.2013 tarihinden itibaren değeri 1.820.00-TL."den az olan davalara ait hükümlere ilişkin temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Bu nedenle, ( 6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollamasıyla) davalı ..."in temyiz dilekçesinin REDDİNE, aşağıda yazılı 2.348.56.-TL bakiye onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 18.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.