Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/8729 Esas 2022/1282 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
...
...

Yargılamanın yenilenmesini talep eden tarafından, karşı taraf aleyhine 25/11/2013 gününde verilen dilekçe ile yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 12/05/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi yargılamanın yenilenmesini talep eden vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Yargılamanın yenilenmesini talep eden davacı vekili, daha önce taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi davasında hükme esas alınan sulh senedinin altındaki imzanın davacıya ait olmadığının ispatlanması nedeniyle, 6100 sayılı HMK’nin 375/1-d maddesi uyarınca yargılamanın yenilenmesini talep etmiştir.
Karşı taraf cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, yargılamanın yenilenmesi talebine ilişkindir.
6100 sayılı HMK’nin “Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi” başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdirir. Yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar, hükümdür. Hüküm, yargılamanın sona erdiği duruşmada verilir ve tefhim olunur.
Aynı Yasanın “Hükmün kapsamı” başlıklı 297. maddesi gereğince hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. “Hükmün yazılması” başlıklı 298. maddesi gereğince de gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.
2709 sayılı Anayasanın 141. maddesi hükmü uyarınca, duruşmaların aleniyeti kuralı gereği, tefhim edilen kısa karar ile gerekçeli kararın birbirine aykırı ve çelişik olmaması gerekir. Bu nedenle mahkeme hükmü tek olduğundan ve kısa kararla aynı sonuçları taşıyacağından kısa karar ve gerekçeli karar arasında çelişki halinde ortada yasaya uygun bir hükmün varlığından söz edilemez. Nitekim Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulunun 10.04.1992 tarih ve 7/4 sayılı kararında, kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili bulunmasının bozma nedeni sayılacağı belirtilmiştir.
Somut olayda, mahkeme kısa kararında; gerekçesi gerekçeli kararda açıklanmak üzere davanın reddine karar verilmiştir. Mahkemenin gerekçeli kararında; dosya kapsamına göre davacı ...'nın iddiası haklı görünmekle davanın reddine karar verilmiş ve gerekçe ile hüküm arasında çelişki oluşturulması nedeniyle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle yargılamanın yenilenmesini talep eden vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile usul ve kanuna aykırı bulunan hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, taraflarca HUMK'nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 22.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.