Esas No: 2022/885
Karar No: 2022/1285
Karar Tarihi: 22.02.2022
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/885 Esas 2022/1285 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı tarafın istinaf başvurusu reddedilmiştir çünkü yerel mahkeme ecrimisil istemine kısmen kabul vermiş ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, İlk Derece Mahkemesi kararının miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle istinaf dilekçesini reddetmiştir. Temyiz talebi üzerine yapılan incelemede ise, eldeki davada kanun yoluna ilişkin hükümler 3533 sayılı kanunun 6. maddesi ile belirlenmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olduğundan temyiz edilemez. Ancak, İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından bir karar verilebilir.
Kanun maddeleri: 3533 sayılı Umumi Mülhak ve Hususi Bütçelerle İdare Edilen Daireler ve Belediyelerle Sermayesinin Tamamı Devlete veya Belediye veya Hususi İdarelere Ait Daire ve Müesseseler Arasındaki İhtilafların Tahkim Yol ile Halli Hakkında Kanunun 1, 4 ve 6. maddeleri; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
...
Davacı vekili tarafından, 18.02.2020 tarihinde verilen dilekçe ile ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15.04.2021 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 6100 sayılı HMK'nın 341/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararı miktar itibarıyla kesin olduğundan davalı vekilinin istinaf başvuru dilekçesinin reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR
Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, hakem sıfatı ile yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince HMK'nın 341/2 maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Davalı vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
3533 sayılı Umumi Mülhak ve Hususi Bütçelerle İdare Edilen Daireler ve Belediyelerle Sermayesinin Tamamı Devlete veya Belediye veya Hususi İdarelere Ait Daire ve Müesseseler Arasındaki İhtilafların Tahkim Yol ile Halli Hakkında Kanunun 1 ve 4. maddeleri uyarınca hakem sıfatıyla görülen eldeki bu davada, kanun yoluna ilişkin hükümlerin aynı kanunun 6. maddesi ile belirlendiği, buna göre; hakem kararlarına karşı, kararın tebliğinden itibaren iki hafta içinde 12.01.2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun ilgili hükümleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurulabileceği, Bölge Adliye Mahkemesi yapacağı inceleme sonucunda ise; a) Hakem kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu kanaatine varırsa başvurunun reddine, b) Hakem kararının usul veya esas yönünden hukuka aykırı olduğu kanaatine varırsa gerekirse duruşma açarak yapılacak yargılama sonucunda yeniden esas hakkında, kesin olarak karar vereceği hüküm altına alınmıştır. Hal böyle olunca; anılan madde hükmü karşısında; eldeki dosyada inceleme konusu yapılan Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilmiş olan kararın kesin olduğu ve temyiz edilemeyeceği açıktır.
Öte yandan, temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, 3533 sayılı kanunun 6. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olduğundan REDDİNE, peşin harcın temyiz edene iadesine, 22/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
