5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/15815 Esas 2021/5196 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/15815
Karar No: 2021/5196
Karar Tarihi: 31.03.2021

5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/15815 Esas 2021/5196 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5015 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeniyle hüküm verilmiş ve hükümlülük ve müsadere cezası verilmiştir. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilerek incelendiğinde, tebligatın usulsüz yapıldığı ortaya çıkmıştır. Ayrıca, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği dikkate alınarak yapılan incelemede, atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/11 ve 3/12. maddeleri kapsamı içinde olduğu ve ceza indirimleri ile ilgili düzenlemelerin yer aldığı 7242 sayılı Yasanın etkili olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın temyiz itirazlarının yerinde olduğu kararlaştırılmıştır.
Detaylı kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5015 sayılı Kanunun Ek 5/1. maddesi: Tarihi, arkeolojik ve kütüphane eserleri, nesneleri veya bu nitelikte olduğu belirtilen eşya hakkında işlenen suçlar.
- 6455 sayılı Kanun: Tarihi, kültürel ve tabii değerleri koruma kanununda değişiklik yapılması hakkında kanun.
- 5607 sayılı Kanun: Tarihi, kültürel ve tabii değerleri koruma kanunu.
- 7242 sayılı Kanun: Bazı kanunlarda değişiklik yapılması hakkında kanun.
- 5237 sayılı TCK: Türk Ceza Kanunu.
- 1412 sayılı CMUK: Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu.

7. Ceza Dairesi 2018/15815 E. , 2021/5196 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın savunmasında bildirdiği adrese 20.03.2014 tarihinde çıkarılan tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre muhtara tebliğ edilip, 2 no"lu haber kağıdının kapıya yapıştırılıp, en yakın komşusuna da haber verilerek sanığa 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi gereğince tebliğ edildiği anlaşılmakta ise de, anılan Kanunun 21. maddesi ile Tebligat Tüzüğünün 28. maddesinde belirtilen esaslara uyulmadığı, tebligatta muhatabın adreste bulunmama sebebinin gösterilmemesi karşısında yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, öğrenme üzerine sanığın temyiz isteği yasal süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/11 ve 3/12. maddeleri kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/11 ve 3/12. maddeleri ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık/sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddesi somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Suçta ele geçen eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1.maddesi yollamasıyla 54/4 maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.