Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/697 Esas 2019/3172 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/697
Karar No: 2019/3172
Karar Tarihi: 07.03.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/697 Esas 2019/3172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum oldu. Sanık müdafii temyiz etti ancak adli para cezasının ödenmemesi infaz aşamasında değerlendirildiği için uygulama bozma nedeni yapılmadı. Sanık müdafiinin Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Dairesi kararının tavsiye niteliğinde olduğuna ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazları reddedildi. Ancak, hükmün uygulanmasına ilişkin kanuna aykırı olduğu ve hükmün bozulmasına karar verildi. Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK'nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 25 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 179/3, 179/2, 62, 50/3, 52, 52/4, 1412 CMUK'un 321. Maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. Maddesi ve CMK'nın 232/6. Maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/697 E. , 2019/3172 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3 delaletiyle 179/2, 62, 50/3, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Dairesi kararının tavsiye niteliğinde olduğuna ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Suç tarihinde 18 yaşından büyük sanık hakkında hüküm kurulurken "suça sürüklenen çocuk" ibaresinin kullanılması,
2- Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin (50/1-a) gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;"
Kanuna aykırı olup, sanık müdafİinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. ve 4. bentlerinin çıkarılarak "“Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 25 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.