Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4646 Esas 2018/2234 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4646
Karar No: 2018/2234
Karar Tarihi: 21.02.2018

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/4646 Esas 2018/2234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hakaret suçunu işlediği kanıtlanmış ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak mükerrir sanık hakkında en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmemiştir. Bu durum Anayasa Mahkemesinin bir iptal kararı ile infaz aşamasında düzeltilebilir. Temyiz isteği reddedilerek mahkumiyet kararı onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK’nın 58. maddesi (Mükerrirlere özgü güvenlik tedbirleri)
- 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi (Tehdit, hakaret, iftira veya suç isnadı suretiyle şantaj)
- TCK’nın 53/1-b maddesi (İçtima halinde birden fazla suç işlenmesi hali)

18. Ceza Dairesi 2016/4646 E. , 2018/2234 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Mükerrir sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla hüküm içeren ilamı bütünüyle tekerrüre esas alınmış ise de bu durumun ve TCK’nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E-2015/85 K. sayılı iptal kararının infaz aşamasında re’sen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 21.02.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.