Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/3701 Esas 2016/6402 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ..."a velayeten kendine asaleten ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 23/01/2015 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın zamanaşımından reddine dair verilen 01/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı vekili, müvekkili ile davalının 2000 yılında tanıştıklarını, arkadaş olduklarını ve evlenmeyi düşündüklerini, davalının 2000 yılının Aralık ayında müvekkili ile zorla ilişkiye girdiğini, müvekkilinin bu olaydan sonra hamile kaldığını, müvekkilinin hamile kaldığını davalıya söylediğinde davalının müvekkili ile evlenmek istemediğini söylemesi üzerine müvekkilinin manevi olarak yıkıldığını, müvekkilinin 21/08/2001 tarihinde oğlu ... dünyaya getirdiğini, yaşadığı çevrenin küçük olması nedeniyle nikahsız bir çocuk dünyaya getirdiği için toplum tarafından hor görüldüğünü, davalının sürekli müvekkiline tehdit ve hakaret ettiğini, davalının 2002 yılında küçük ... tanımasına rağmen 2011 yılında kendisinden olmadığına dair çirkin iftiralarla soybağının reddi davası açtığını, açılan davada alınan Adli Tıp Kurumu raporuna göre küçük Emirhan"ın babasının %99.9 oranında davalı olduğunun tespit edildiğini, müvekkillerinin bu dava nedeniyle de manevi çöküntü yaşadığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Dava konusu bir kısım istekler zamanaşımına uğramış ise de manevi tazminat istemine neden olarak Silifke 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/272 esas 2014/370 karar sayılı tanımanın iptali ile soybağının reddi davası da gösterilmiştir. Bu dava 17/11/2015 tarihinde kesinleşmiştir. Dolayısı ile davacı bu istem yönündeki zararı bu tarihte öğrenmiştir. TBK 72. maddesine göre, tazminat istemi, zarar görenin zararı ve tazminat yükümlüsünü öğrendiği tarihten başlayarak iki yılın geçmesiyle zamanaşımına uğrar. Bu süre de dava tarihi itibariyle geçmemiş bulunduğuna göre, mahkemece davacıların bu kalem tazminat istemi yönünden işin esasının incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.