MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.01.2018 tarih ve 2017/588 E, 2018/6 K. saylı kararında belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-b maddesinde belirtilen “özel becerinin” elde veya üstte taşınan eşyanın alınmasına yönelik olduğu, oluşa ve dosya içeriğine göre ise; sanığın müştekilerin çalıştığı işyerine gelerek çocuk bezi istediği bez bedelini ödemek için 200 TL tam parayı verdiği, müştekilerin kendisine para üstünü iade ettikten sonra bezi almaktan vazgeçtiğini beyan ederek müştekilerin dalgınlığından da yararlanarak aldığı parayı müştekilere ayrı ayrı eksik iade ederek toplamda 200 TL parayı alıp işyerinden ayrılması şeklindeki eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesindeki hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanığın aynı işyerini birilikte işleten müştekilere yönelik eyleminin aynı işyeri içinde ve aynı zaman dilimi içinde gerçekleştiği ve bu nedenle eylemlerinin bir bütün olarak tek suç olduğu gözetilerek tek suçtan cezalandırılması gerekirken iki kez cezalandırılması,
3-“Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.