Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3892 Esas 2018/8070 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Davutpaşa Vergi Dairesi mükellefi olan sanığın 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suretiyle 213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefet suçunu işlediği iddia ve kabul edilen kamu davasında; sanığın yakalama ile alınan savunmasında suçlamaları kabul etmediğini, kendisinin sahte fatura düzenlemediğini beyan ettiği , dosya arasında suça konu sahte fatura örneklerinin bulunmadığı anlaşılmakla , gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından öncelikle suça konu fatura asıllarından her bir takvim yılı için kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, sanığın düzenlemiş olduğu faturaları kullanan mükellefler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığının ilgili vergi dairelerinden sorulması, yapılmış ise vergi raporlarının dosya arasına alınması, bu mükellefler hakkında sahte fatura kullanmaktan dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları kullanan mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması ve toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
a)Sahte fatura düzenlemek suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içerisinde farklı zamanlarda düzenlenen sahte fatura eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme sahte fatura düzenleme suçunu oluşturacağı; somut olayda sanık hakkında, “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçlarından kamu davası açıldığı, her takvim yılındaki eylemlerin subutu halinde ayrı ayrı zincirleme biçimde işlenmiş suçları oluşturduğu gözetilmeden, hangi takvim yılından hüküm kurulduğu belirtilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş iken, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, belirtilen suç tarihinde sahte fatura düzenlemek suçunun cezasının alt sınırının 3 yıl hapis olduğu gözetilmeden eksik ceza tayini,
c) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
d) TCK"nin 51. maddesi gereğince cezası ertelenen sanık hakkında belirlenen denetim süresinin ertelenen hapis cezasından az olamayacağının gözetilmemesi,
f)Suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında eksik gösterilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,17.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.