MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... (Kapatılan) 27. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/07/2014 tarih ve 2013/193-2014/315 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili aleyhine açılan ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2006/190 sayılı dosyasında verilen karar ile müvekkili aleyhine icra takibi başlatıldığını ve borcun müvekkilinden tahsil edildiğini, ancak takibe dayanak kararın bozulduğunu, bozmadan sonra verilen kararın da aynı icra dosyası üzerinden tahsil edildiğini, ancak icra dosyasında müvekkilinden 8.500,00 TL fazla tahsilat yapıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 8.500,00 TL’nin yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; İİK’nın 72/7. maddesi gereğince 1 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini, ayrıca yapılan işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu paranın davacıdan ilama dayalı olarak icra marifetiyle tahsil edildiği, bu durumda davacının dava açmasına veya takip yapmasına gerek olmaksızın ilgili icra müdürlüğüne müracaatla icranın eski haline getirilmesini talep etmesinin yeterli ve gerekli olduğu, bu nedenle davacının işbu davada hukuki yararının bulunmadığı gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, icra dosyasına fazladan ödenen paranın faiziyle birlikte tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, İİK’nın 40/2 maddesi gereğince davacının icranın iadesini isteyebileceği ve ayrı bir dava açmasında hukuki yararın bulunmadığı gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir. Ancak İİK"nın 40/2. maddesine göre, “Bir ilam hükmü icra edildikten sonra nakzedilipte aleyhinde icra yapılmış olan kimsenin hiç veya o kadar borcu olmadığı kati bir ilamla tahakkuk ederse ayrıca hükme hacet kalmaksızın icra tamamen veya kısmen eski haline iade olunur.” Bu madde uyarınca icranın iadesi yoluyla alacaklıdan geri alınıp borçluya verilecek miktar borçlunun icra dairesine ödediği miktardır. Oysa, davacı, icra dosyasında fazladan para tahsili yapıldığını ve ayrıca faiz hesabının da yanlış olduğunu ileri sürerek fazladan tahsil edilen paranın yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep etmiş olup, fazladan ödendiği iddia olunan paranın faizinin İİK"nın 40/2. maddesi uyarınca icra müdürü tarafından hesap edilemeyecek olması karşısında davacının talebini ayrı bir dava ile ileri sürmesinde hukuki yararının varlığının kabulü gerekmektedir. Olayları açıklamak taraflara hukuki nitelendirme hakime ait olduğundan İİK"nın 40/2. maddesi hükmünün uyuşmazlığa uygulanma olanağı bulunmamaktadır. Bu durumda, mahkemece, işin esasının incelenip sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hukuki yarar yokluğundan davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.