Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5082 Esas 2018/8046 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5082
Karar No: 2018/8046
Karar Tarihi: 16.10.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5082 Esas 2018/8046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Sanık müdafilerinin kanun yolu talebi incelenmiş, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların temyizin mümkün olmadığı, itiraz yasağına tabi olduğu belirtilerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesi kararlaştırılmıştır. Ayrıca, sanığın sahte fatura kullanmak suçundan 2008 yılında verilen mahkumiyetine ilişkin temyiz itirazları da reddedilmiştir. Mahkemenin kararında bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 264/2. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı.

11. Ceza Dairesi 2016/5082 E. , 2018/8046 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

A)Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara yönelik sanık müdafilerinin kanun yolu talebinin incelenmesi:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraz yasa yoluna tabi olduğu cihetle, sanık müdafilerinin vaki başvurusunun 5271 sayılı CMK"nin 264/2. maddesi uyarınca itiraz dilekçesi olarak kabulü ile gereğinin merciince incelenmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B)Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne ilişkin sanık müdafilerinin temyiz itirazının incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin kılınmış, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.