MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/05/2015 tarih ve 2012/259-2015/181 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ...’nın 01.03.2006 tarihinde ilçede kurulacak yeni minibüs duraklarındaki reklam panolarının kullanma hakkını ... Belediye Spor Kulübü’ne devrettiğini, bunun üzerine müvekkili ile ... ve ... Spor Kulübü arasında 30.03.2006 tarihli 10 yıllık reklam işletme sözleşmesi imzalandığını, müvekkili tarafından sözleşmeye uygun olarak dolmuş duraklarının ve reklam panolarının imalat ve montajının yaptırıldığını, müvekkili tarafından montajı yaptırılan durakların bir kısmının sözleşmeye aykırı olarak davalı tarafından söküldüğünü ve müvekkiline teslim edilmediğini, ayrıca davalı tarafından başka şirketlere de açık hava reklam hakkı verildiğini, bu yüzden müvekkili tarafından 28.09.2009 tarihinde sözleşmenin tek tarafları olarak feshedildiğini, davalının açık hava reklam panolarını ve dolmuş duraklarını haksız olarak sökmesi ve müvekkiline teslim etmemesi nedeniyle müvekkilinin maddi zararının olduğunu, ayrıca sözleşmenin haklı nedenle feshi nedeniyle müvekkilinin reklam geliri kaybı bulunduğunu ileri sürerek maddi zarar ve reklam gelir kaybı olarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 40.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında 30.03.2006 tarihli sözleşme imzalandığını, ancak davacının sözleşme ile belirlenen yükümlülüklerini yerine getirmediğini, durakların bir kısmının montajının yapılmadığını ve durakların bakım ve onarımının gerçekleşmediğini, ayrıca ilan ve reklam vergilerinin ödemediğini, bu nedenle sözleşme gereğince müvekkilinin sözleşmeyi bildirimsiz fesih hakkının bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; sözleşmenin başlangıcından feshedildiği 28.09.2009 tarihine kadarki dönemde elde edilmiş olan reklam gelirlerine ait herhangi bir bilgi, belge ya da beyanname sunulmadığı, yine inşaat ve montajı yapılan durak ve billboardların maliyetlerini kanıtlar herhangi bir fatura/belge sunulmadığı, bu belgeler sunulmadan davacının yaptığı masrafları kesin olarak hesap etmenin mümkün olmadığı, bu durumda davanın ispatına yönelik yeterli bilgi ve belgenin bulunmadığı gerekçesiyle sübuta ermeyen davanın reddine karar verilmiştir.
../...
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve sözleşmede saklı tutulmadığı takdirde sözleşmenin haksız fesihe dayalı olarak aynı anda hem müspet hem de menfi zararın tazmini talebinin mümkün bulunmamasına, davacının açık hava reklam panoları ve dolmuş durakları için yapmış olduğu masraflar yönünden menfi zararının tahsilini istediği ve artık reklam gelir kaybı zararını talep edemeyecek olmasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin feshi nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, davacının açık hava reklam panoları ve dolmuş durakları için yapmış olduğu masraflara ilişkin belge sunamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, mahkemece taraflar arasındaki sözleşmenin davacı tarafından haklı olarak feshedildiğinin kabul edildiği ve bu hususun davalı tarafından temyiz edilmediği anlaşıldığından dosya kapsamında bulunan bilirkişi raporu ile tespit edilen ve davacı tarafından yapıldığı sabit olan yedi adet otobüs durağı ve yedi adet açık hava reklam panosu için dava tarihi itibariyle uygulanması gereken mülga 818 sayılı BK"nın 42. maddesi uyarınca yararına uygun bir miktar maddi tazminat tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.