Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10370 Esas 2021/1794 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10370
Karar No: 2021/1794
Karar Tarihi: 03.03.2021

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10370 Esas 2021/1794 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, başkasına ait reklam ve tanıtım merkezinde ekip şefi olarak çalışmakta iken, aynı işyerinde çalışan reşit mağdureyi omuzlarından sıkarak yanağından öpüp göğüslerine dokundu. Sanığın eylemi kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleştiği için sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve sanığın işyerinde sahip olduğu yetkilerin mağdureye karşı nüfuz kötüye kullanımı sebebiyle cinsel saldırı suçunu işlemesi için zorunlu şartlar oluşmadığına karar verilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında TCK'nın 102/3-b maddesi uyarınca artırım yapılmamış, TCK'nın 102/1-c.2. maddesi uyarınca mahkumiyeti yerine yazılı şekilde karar verilmiştir. 6545 sayılı Kanunla değişik TCK'nın 102/1-c.2. maddesi, \"Kişinin, bir başkasının üzerinde herhangi bir hizmet ilişkisine dayanarak, o kişinin ücretini belirleme, işe alma, işten çıkarma veya işin niteliğini belirleme gibi yetkilerinden yararlanarak cinsel saldırı suçunu işlemesi halinde\" verilecek cezayı düzenlemektedir. Bu nedenle, sanığın mağdureye karşı herhangi bir nüfuzunun bulunmadığına karar verildiği için 102/3-b maddesi uyarınca artırım yapılmamıştır.

14. Ceza Dairesi 2016/10370 E. , 2021/1794 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı
HÜKÜM : Cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 102/3-b. maddesinde düzenlenip, temel cezada artırım sebebi olarak kabul edilen hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuzun kötüye kullanılması halinin uygulanabilmesi için sanığın yazılı veya sözlü hizmet akdine istinaden kendisine bağlı çalışıp, bu kapsamda işe alma, işten çıkarma, ücretini belirleme şeklinde üzerinde sahip olduğu bir kısım yetkilerin sağladığı nüfuzu kötüye kullanmak suretiyle çalışanına karşı cinsel saldırı suçunu işlemesinin zorunlu olduğu nazara alınarak yapılan değerlendirmede, başkasına ait reklam ve tanıtım merkezinde ekip şefi olarak çalışan sanığın, olay günü aynı işyerinde birlikte çalıştığı reşit mağdurenin omuzlarını sıkıp, yanağından öperek göğüslerine dokunması şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve dosya içeriğine göre üzerinde herhangi bir nüfuzunun bulunmadığı mağdureye yönelik eyleminden dolayı sanık hakkında söz konusu artırım maddesinin tatbik edilemeyeceği gözetilerek hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe girip, lehe sayılan 6545 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 102/1-c.2. maddesi uyarınca mahkumiyeti yerine yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.