Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/327 Esas 2020/1912 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/327
Karar No: 2020/1912
Karar Tarihi: 11.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/327 Esas 2020/1912 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmiş. Sanığın verdiği dilekçeler eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğindeymiş. Mahkeme, sanığın eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz istemini reddetmiş. Gerekçe olarak ise, 5271 sayılı CMK'nun 42/1. maddesi gözetilerek, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme taleplerinin birlikte verilmesi halinde karar verme yetkisinin Yargıtay'ın ilgili dairesinde olduğu gösterilmiştir. Sanığın temyiz istemi yasal süre geçtikten sonra yapıldığı tespit edilmiştir.
Kanun Maddeleri: 5271 sayılı CMK'nun 42/1. Maddesi ve CMUK'nun 310/1. Maddesi.
17. Ceza Dairesi         2020/327 E.  ,  2020/1912 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık hakkında 06/07/2015 tarihli ek karar ile hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 tarih, 2011/274-300, 06/12/2008 gün, 144-234, 23/09/1974 tarih, 224-408 ve 16/04/1973 gün, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararlarında da belirtildiği üzere ve 5271 sayılı CMK"nun 42/1. maddesinin “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık tarafından verilen dilekçelerin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle mahkemenin 06/07/2015 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
    Sanığın yargılama aşamasında bildirdiği adreslerin cezaevi adresi olduğu, mahkemece sanığın yokluğunda verilen 27/02/2014 tarihli kararın sanığın duruşmada beyan ettiği bu cezaevi adresine tebliğe çıkarıldığı ancak çıkarılan tebligatın sanığın cezaevinde bulunmaması nedeniyle bila ikmal iade edildiği, sanığın soruşturma aşamasında ifadesi alınırken belirttiği adres ve MERNİS adresi olan “Mevlana Halit Mahallesi 402. Sokak No:5 İçkapı No:2 Bağlar/ Diyarbakır” adresine çıkarılan tebligatın sanığın annesi Şahilan Yokuş’a 07/05/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, incelenen UYAP verilerine göre, gerekçeli kararın tebliğ tarihinde sanığın herhangi bir ceza infaz kurumunda bulunmadığı, bu nedenle yapılan tebligatın temyiz süresini başlattığı, sanığın hükmü, CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen süre geçtikten sonra 08/06/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, eski hale getirme konusundaki iddiaları yerinde görülmeyen sanığın eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 11/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.