Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/28133 Esas 2018/1750 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28133
Karar No: 2018/1750
Karar Tarihi: 15.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/28133 Esas 2018/1750 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilmiş bir mahkumiyet hükmünün temyiz duruşmasında verilmiştir. Temyiz nedenleri yerinde görülmeyen hükümde, sanığın suçunu işlediği kabul edildiğinden, dosya ve duruşma tutanaklarına dayanılarak hukuka uygun şekilde verilmiştir. Ancak, Ceza Genel Kurulu'nun kararı ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı da dikkate alınarak, sanığın eyleminin uzlaşma hükümlerine tabi TCK'nın 141/1. maddesine mi yoksa TCK'nın 142/2-b maddesine mi uyduğu ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği konularında eksiklikler bulunduğu gerekçesiyle hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK'nın 141/1. maddesi hırsızlık suçunu, 142/2-b maddesi ise nitelikli hırsızlık suçunu düzenlemektedir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi, cebir veya tehdit kullanılmaksızın doğrudan veya dolaylı olarak bir malın zilyedi olma eylemiyle elde edilen değerin elli bin liradan fazla olması halinde, cezanın en az altı aydan başlayarak artırılmasını öngörmektedir. 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesi ise mükerrirlere ö
17. Ceza Dairesi         2015/28133 E.  ,  2018/1750 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Ceza Genel Kurulu"nun 28.11.2017 gün, 2014/486 Esas ve 2017/497 Karar sayılı kararı dikkate alınarak; sanığın, müştekinin cüzdanındaki paraları ne şekilde aldığı sorulup açıklattırılarak, eyleminin uzlaşma hükümlerine tabi TCK"nın 141/1. maddesine mi yoksa TCK"nın 142/2-b maddesine mi uyduğu gözetilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespit edilmesi zorunluluğu,
    2-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    3-Adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, tekerrür açısından 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının gözetilmesine, 15.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.