MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı .... A.Ş vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, 09.08.2007 tarihinde davacı sürücü ..."ın sevk ve idaresindeki araç ile müvekkil ..."e çarpmak suretiyle hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına neden olunduğunu, kazanın meydana gelmesinde araç sürücüsü davalının asli kusurlu olduğunu, müvekkilinin kaza nedeniyle uzun süre tedavi gördüğünü ve bacağındaki ağrazın tedavi edilemeyip müvekkilinin maluliyetine neden olduğunu iddia etmiş ve müvekkili ... için 30.000,00 TL eşi İpek için 10.000,00 TL çocuklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... içinde ayrı ayrı 3.000,00"er TL olmak üzere toplam 58.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 09.08.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre 1) davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 15.000,00 TL, davacı ... için 7.500,00 TL ve davacılar ..., ..., ..., ..., ... ve ... açısından 1.500,00"er TL olmak üzere toplam 31.500,00 TL manevi tazminat bedelinin olay tarihi olan 09.08.2007 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacı tarafa verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı .... A.Ş vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davacılardan ..., ..., ..., ..., ... ve ... lehine 1.500,00"er TL manevi tazminat yönünde hüküm tesis edilmiş olup; karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davalı aleyhine kabul olunan dava kısmının değeri kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden adı geçen davacılar lehine hükmolunan manevi tazminata yönelik temyiz isteminin reddine dair karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içeriğine, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı .... A.Ş vekilinin diğer tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1)nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı .... A.Ş vekilinin temyiz istemlerinin mahkeme hükmünün belirtilen yönlerden kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı .... A.Ş vekilinin diğer tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 998,97 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı .... A.Ş."den alınmasına 18/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.