Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/6661 Esas 2017/1962 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 20. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/01/2016 tarih ve 2011/243-2016/32 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında alacak ilişkisi nedeniyle müvekkili tarafından ... Cumhuriyeti ... İlçelerarası Ekonomi İhtisas Mahkemesi"nde alacak davası açıldığını ve davanın kabul edilerek davalı şirketin müvekkiline 20.063.417 ... ödemesine hükmedildiğini, kararın davalı tarafından temyiz edilmediğini ve kararın kesinleştiğini, yapılan icra takibi sonucunda davalı şirketin ..."da hiçbir malvarlığına ulaşılamadığını ileri sürerek yabancı mahkeme ilamının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili ile davacı arasında imzalanmış herhangi bir sözleşme bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; tarafların ticari şirket olduğu, tenfize konu ilam içeriğindeki ihtilafın da ticari iş ve davanın da ticari dava niteliğinde olması nedeniyle her iki tarafın ticari işletmesiyle ilgili hususlardan doğan hukuk davalarına Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bakılması gerektiği gerekçesiyle görev yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, yabancı mahkeme ilamının tenfizi istemine ilişkin olup, mahkemece, görevsizlik kararı verilmiştir. Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, tenfizi istenen yabancı mahkeme kararına konu uyuşmazlık ticari nitelikte ise de, dava tarihi itibariyle 6762 sayılı TTK"nın 5. maddesinde, asliye hukuk mahkemesi ve asliye ticaret mahkemesi arasındaki ilişkinin görev ilişkisi değil, iş bölümü ilişkisi olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, tenfizi istenen yabancı mahkeme kararına konu talebin sözleşmeden kaynaklanan maddi tazminat istemine dayandığı ve iki tarafın arzularına tabi olmayan işlerden olmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, mahkemece, iş bölümü itirazının ilk itiraz olarak ileri sürülmesi gerektiği ve davalının iş bölümü ilk itirazında bulunmadığı gözetilip işin esasına girilerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 10/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.