Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/7475 Esas 2017/1993 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık ve müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının, TCK"nin 87/1-c maddesi gereğince bir kat artırılması ile 2 yıl 12 ay hapis cezası yerine, sanığın 3 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi, sonuç ceza doğru olarak verildiği ve sonuca etkili olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas - 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2. ve 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkumiyetlerden en ağır cezayı içeren "Şanlıurfa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/04/2004 tarihinde kesinleşmiş, 17/03/2004 tarih ve 507 esas 336 karar sayılı 765 sayılı TCK"nin 493/1, 522 ve 40. maddeleri uyarınca verilen 10 yıl hapis cezasına" ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, "Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 06/06/2012 tarihinde kesinleşmiş, 09/04/2012 tarih ve 2012/75 esas 2012/534 karar sayılı 5237 sayılı TCK"nin 191/1-f,2-c, 62 ve 51/1. maddeleri uyarınca tecilli 10 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine ilişkin hükmün" tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin paragrafından “Mersin 6.ASC Mahkemesinin 2012/75E ve 2012/534K sayılı ve 9-4-2012 tarihinde kesinleşmiş tecilli 10 ay hapis cezasıyla” ibaresinin çıkartılarak yerine “Şanlıurfa 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/04/2004 tarihinde kesinleşmiş, 17/03/2004 tarih ve 507 esas 336 karar sayılı 765 sayılı TCK"nin 493/1, 522 ve 40. maddeleri uyarınca verilen 10 yıl hapis cezasıyla” ibaresinin eklenmesi ve tekerrüre esas alınan ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınmak suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.