MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasındaki otogaz bayilik sözleşmesinin 12.09.2009 tarihinde imzalandığını, 12.09.2014 tarihine kadar geçerli olduğunu, sözleşme yürürlükte iken davalının başka bir LPG firması (...) ile anlaşarak gaz satışı yaptığını, 21.11.2012 tarihinden bu yana müvekkilinden gaz alımı yapmadığını bu nedenle müvekkilince sözleşmenin 11.01.2013 tarihli ihtarname ile sona erdirildiğini, müvekkilinin sözleşmeden kaynaklanan alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek, müvekkilinin uğramış olduğu zararın değerinin tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olduğu anda arttırılmak üzere ve fazlaya ilişkin haklarımız saklı kalmak kaydıyla sözleşme sonuna kadar hesap edilecek kar kaybı, 5 ton LPG karşılığı belirlenecek cezai şart ve 21.11.2012 tarihinden itibaren hesaplanacak aylık 5.000 dolar cezai şart bedeline karşılık 20.000 TL tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında dava değeri 177.090,00 TL olarak ıslah edilmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacının haksız ticari uygulaması nedeniyle zarara uğradığını bu nedenle 06.12.2012 tarihli ihtarname ile sözleşmenin feshedildiğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller, benimsenen 23.06.2014 tarihli bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne, taraflar arasındaki sözleşmenin 19. maddesi gereğince 50.472,87 TL, sözleşmenin 20. maddesi gereğince 21.794,60 TL, sözleşmenin 21. maddesi gereğince 8,956 TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı üç ayrı taleple belirsiz alacak davası açtığını dava dilekçesinde belirtmiştir. Taleplerden biri sözleşme süresi sonuna kadar hesaplanacak kar kaybı alacağı, diğeri taraflar arasındaki bayilik sözleşmesinin 20. maddesine göre, belirlenecek cezai şart alacağı, bir diğeri ise aynı sözleşmenin 21. maddesine göre saptanacak cezai şart alacağıdır. Tüm alacak kalemleri sözleşme hükümleri çerçevesinde miktarları belirlenebilecek niteliktedir.
6100 sayılı HMK"nun 107. maddesinde, "Davanın açıldığı tarihte alacağın miktarını yahut değerini tam ve kesin olarak belirleyebilmesinin kendisinden beklenemeyeceği veya bunun imkansız olduğu hallerde, alacaklının hukuki ilişkiyi ve asgari bir miktar ya da değeri belirtmek suretiyle belirsiz alacak davası açabileceği" hükme bağlanmıştır. Buna göre, miktarı belli olan ya da belirlenebilmesi için gereken verilerin mevcut olduğu hallerde belirsiz alacak davası açılamaz . Somut olayda yargılama aşamasında sadece sözleşmenin 21. maddesine dayalı cezai şart alacağı yönünden eksik peşin harç tamamlanmış, diğer talepler yönünden peşin harç yatırılmamıştır. 492 sayılı Harçlar Kanununun 28/a maddesi uyarınca karar ve ilam harcının 1/4"ü peşin alınır. Aynı Kanunun 32. maddesine göre harç alınmadıkça veya eksik harç tamamlanmadıkça yargılamaya devam edilemez.
Bu açıklamalar karşısında somut olayın değerlendirilmesine gelince, 6100 sayılı HMK"nun 31. maddesinde öngörülen hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde davacı vekiline her bir kalem talebi yönünden dava miktarları açıklattırılıp eksik peşin harç tamamlatıldıktan sonra tam dava olarak davanın görülüp sonuçlandırılması gerekirken bu yönler gözetilmeksizin eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 11/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.