Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/6462 Esas 2018/3425 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6462
Karar No: 2018/3425
Karar Tarihi: 13.03.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/6462 Esas 2018/3425 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, mahkemenin hırsızlık suçundan verdiği mahkumiyet hükmünü incelerken, suç tarihinin zamanaşımı açısından ve ceza miktar ve nev'i itibariyle 765 sayılı TCK'nın 491/3, 62. ve 522. maddelerindeki hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın aynı olduğu belirtilmiştir. Hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilk kararın kesinleştiği 25.05.2012 tarihi ile hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 03.11.2015 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu göz önünde bulundurularak, suç tarihinin olduğu 20.02.2005 tarihinden temyize konu hükmün verildiği 26.09.2017 tarihine kadar zamanaşımının geçmiş olduğu belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 491/3, 62. ve 522. maddeleri
- 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi

13. Ceza Dairesi 2017/6462 E. , 2018/3425 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Zamanaşımı bakımından lehe olan ve sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 491/3, 62. ve 522. maddelerindeki hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın miktar ve nev"i itibariyle aynı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımına bağlı olup, bu sürenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilk kararın kesinleştiği 25.05.2012 tarihi ile hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 03.11.2015 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu da nazara alınarak suç tarihi olan 20.02.2005 tarihinden temyize konu hükmün verildiği 26.09.2017 tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... (Ateşgüneş) müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 13.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.