MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunua muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli emanetin 2012/2343 sırasına kayıtlı suça konu faturalar hakkında mahallinde her zaman karar verilebilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Hazırlık aşamasında bilirkişi incelemesi yaptırıldığından bilirkişi ücreti olarak takdir edilen 250 TL ile kovuşturma aşamasında yaptırılan bilirkişi incelemesinde her bilirkişi için ayrı ayrı takdir edilen 225 TL için toplam 925 TL’nin yargılama gideri olarak hesaplanması gerekirken
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.‘nin 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, hükmün yargılama giderlerine ilişkin bölümden “ bilirkişi ücreti 475 TL” ibaresinin çıkarılarak yerine “ bilirkişi ücreti 925 TL” ibaresi eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.





.