Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2-3, 62/1, 53/1-a, b, c, d, 58/6-7. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli kararda uygulama maddesi olarak TCK’nın 179/2-3 olarak gösterilmesi CMK’nın 232/6. maddesine göre aykırılığa yol açmadığından tebliğnamede bu hususta bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında Boğazlıyan Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2014 tarih ve 2014/184-2014/421 sayılı ilamı ile doğrudan hükmedilen 2000-TL adli para cezasının, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 305. maddesi uyarınca kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2-Suç tarihi itibarıyla daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hükmolunan 25 gün hapis cezasının TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunu gözetilmeksizin yazılı şekilde hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmesi,
3-Mahkumiyet hükmüne dayanak alınan fotokopiden ibaret alkolmetre çıktısına ve diğer bir kısım belgeye, güvenilir resmi belge niteliği kazandırılmayarak suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 169. maddesine aykırılık meydana getirilmesi,
4- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 06.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.