MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın 17.05.2011 tarihinde kesinleştiği, ihbara konu 5 yıllık deneme süresi içerisinde 10.02.2013 tarihinde işlediği Vize Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08.01.2014 tarih, 2013/157 Esas ve 2014/10 Karar sayılı ilamındaki 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin, 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakta ise de, UYAP üzerinden alınan adli sicil kaydı üzerinden yapılan incelemede; sanığın denetim süresi içerisinde işlediği ve diğer ilamların kesinleşme tarihlerine göre daha önce (05.03.2015 tarihinde) kesinleşen Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05.03.2015 tarih, 2013/310 Esas ve 2015/134 Karar sayılı ilamına konu TCK"nın 151/1. maddesi uyarınca adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin kasıtlı suçun da bulunduğunun tespiti üzerine yapılan incelemede:
Zamanaşımı bakımından lehe olan ve sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 491/3-2 ve 522. maddelerindeki hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın miktar ve nev"i itibariyle aynı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımına bağlı olup, bu sürenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilk kararın kesinleştiği 17.05.2011 tarihi ile hükmün açıklanmasına sebep olan ikinci suçun işlendiği 27.04.2013 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu da nazara alınarak suç tarihi olan 14.05.2004 tarihinden temyize konu hükmün verildiği 04.12.2014 tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 13.03.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.