Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13664 Esas 2019/17159 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13664
Karar No: 2019/17159
Karar Tarihi: 06.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13664 Esas 2019/17159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat Metni adlı mahkeme kararında, sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçu ve hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak, hırsızlık suçu nedeniyle verilen cezanın, katılanın zararının giderilmesi seçenek yapılması gerektiği ve bu cezanın sanık lehine infaz bakımından kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, daha ağır bir cezaya hükmedildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur.
5237 sayılı TCK'nın 116/4. maddesi, sanığın konut dokunulmazlığını ihlal etmesini suç olarak tanımlamakta ve 66/1-e maddesi, bu suçun zamanaşımını belirlemektedir. Ayrıca, hırsızlık suçunda ise TCK'nın 53. maddesi referans alınmış, Anayasa Mahkemesi'nin bu madde ile ilgili bazı bölümleri iptal etmesi nedeniyle, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği bildirilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/13664 E. , 2019/17159 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e maddesine göre hesaplanan 8 yıllık zamanaşımının, sanık hakkında ilk mahkumiyet kararının verildiği 07/07/2010 gününden 12/02/2019 olan karar tarihine kadar gerçekleşmiş olması nedeniyle açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dairemizin 06/06/2018 tarihli bozma ilamından önce verilen ve hırsızlık suçu yönünden yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilen 07/07/2010 tarihli kararda sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezasının katılanın zararının giderilmesi seçenek yaptrımına çevrildiği, bu cezanın 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanık lehine infaz bakımından kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, bozma üzerine hırsızlık suçundan 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.