Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/877 Esas 2020/19356 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/877
Karar No: 2020/19356
Karar Tarihi: 22.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/877 Esas 2020/19356 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 7. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin vermiş olduğu kararı incelerken, sanığın temyiz talebi reddedilmiş, Cumhuriyet Savcısının temyiz talebi kabul edilmiştir. Yasa değişikliklerinin değerlendirilmesi gerektiği ve bu doğrultuda uygulama yapılması gerektiği vurgulanarak, yerel mahkemenin yargılama sürecinde hüküm tesisinde yanlış yapıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, yerel mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- CMUK 310/1, 317, 321
- 7242 Sayılı Yasa maddesi 61, 63
- 5607 Sayılı Yasa maddesi 3/5, 3/10, 3/18, 3/22
- 5237 Sayılı TCK maddesi 7.

7. Ceza Dairesi 2018/877 E. , 2020/19356 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanığın temyiz istemine göre yapılan incelemede;
Gerekçeli kararın sanığa 19.03.2015 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın hükmü CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 27.03.2015 tarihinde temyiz ettiği gözetilerek, sanık ..."in temyiz inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemine göre yapılan incelemede ise;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması, yine aynı Yasanın 3/22. maddesinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.