Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4400 Esas 2016/66 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4400
Karar No: 2016/66
Karar Tarihi: 18.01.2016

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/4400 Esas 2016/66 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın \"mağdurun kasten yaralanması\" suçunu işlediği ve TCK.nun 86/1-3-e, 87/1-d, 29, 62 maddeleri uyarınca 5 sene 7 ay 15 gün hapis cezasına çarptırıldığı belirtiliyor. Delillerin incelenmesi sonucunda sanığın suçunun sübutu kabul edilmiş, kusurluluğunu etkileyen sebepler değerlendirilmiş ve savunması reddedilmiş. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal eden kararı dikkate alınarak hüküm fıkrasındaki TCK'nın 53. maddesi uygulanması şeklinde değiştirildiği ve düzeltilen hükmün onaylandığı belirtiliyor. Detaylı açıklama: TCK.nun 86/1-3-e maddeleri, bir kimseye karşı kasten yaralama suçunu düzenler. 87/1-d maddesi ise yaralama sonucunda hayatı tehlikede oluşa ilişkin yaptırım öngörür. 29. madde ceza indirimi sebepleri arasında yer alırken, 62. madde kasten yaralama suçunun cezasını belirler. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına ilişkin detaylar ise kararda yer almamaktadır.

1. Ceza Dairesi 2015/4400 E. , 2016/66 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : TCK.nun 86/1-3-e, 87/1-d, 29, 62 maddeleri uyarınca 5 sene 7 ay 15 gün hapis cezası

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."in, mağdur ..."i kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru savunmaya yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E-2015/85 K sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiş, ancak; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 18/01/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.