MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İşyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
1- Mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’un tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve TCK’nın 116. maddesinin işyeri dokunulmazlığının ihlalini düzenleyen ilgili fıkrasının gerekçesinde; "Birinci fıkrada tanımlanan fiillerin açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyeri ve eklentileri hakkında işlenmesi, ayrı bir suç olarak tanımlanmıştır. Bu fıkranın uygulanmasında, birinci fıkrada söz konusu olan koşullar aranacaktır. Niteliği itibarıyla açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi alışılmış, mutat olan yerler dışında kalan yerlere rıza olmaksızın girilmesi, bu suçu oluşturacaktır. Avukatlık bürosu ve özel muayenehane, bu gibi izinle girilmesi gereken yerlere örnek olarak gösterilebilir. Keza, herkesin herhangi bir koşulu yerine getirmeksizin girebileceği yerlere, sözgelimi süpermarketlere, dükkânlara, mağazalara, halka açık olmadıkları zamanlarda, mesela mesai saatleri dışında rıza hilafına girilmesi halinde de bu suç oluşacaktır. Zira hak sahipleri bu gibi yerlere isteyenin girmesi hususunda daha başlangıçta rızalarını örtülü olarak açıklamış sayılırlar" biçimindeki açıklamalara yer verilmiştir.
Kural olarak, sahibi ya da çalışanlarının iznine ihtiyaç duyulmaksızın, zımni bir rızanın varlığı kabul edilerek herkesin girebileceği ve sunulan hizmeti alabileceği, lokanta, dükkân, mağaza, manav, kasap, alışveriş merkezi, tiyatro, kahvehane, hastane, banka şubesi, sinema, okul gibi yerlere halka açık bulundukları sırada veya mesai saatleri içinde girilmesi suç teşkil etmeyecektir. Ancak girildikten sonra işyeri sahibi ya da çalışanların çıkılması konusundaki uyarılarına rağmen içeride kalınmaya devam edilmesi veya kapandıkları ya da çalışmaya ara verdikleri saatte, fail tarafından eylemlerine devam edilmesi halinde işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu oluşacaktır.
TCK’nın 116/1. maddesinde, seçimlik olarak düzenlenen hareketlerden birisi de, çıkmamak eylemidir. Çıkmamak; belli bir yerde kalmaya devam etmeyi, ifade eder. Çıkmamanın gerçekleşmesi için, konuta rıza ile girmenin söz konusu olması gerekir. Baştan beri rıza yoksa çıkmama durumu değil, rızaya aykırı olarak girme durumu söz konusu olacaktır. Çıkmama fiilinin meydana gelmesi için hak sahibinin söz, hareket veya tavırlarıyla faili çıkmaya davet etmesi gerekir. Ancak, bazen doğrudan faile bildirilmiş olmasa bile yapılan hareketlerle rızanın ortadan kalktığı faile gösterilmiş olabilir.
Yukarıda yapılan açıklamalar dikkate alındığında, sanıklar ile katılan arasında ortak muristen miras olarak kalan bir evden dolayı önceye dayalı bir anlaşmazlık bulunduğu, olay gecesi sanıkların, katılan ... tarafından işletilen büfeye gelerek içeride bulunan eşyalara zarar verdikleri somut olayda, büfe olay anı itibariyle açık olduğundan herkesin buraya girmesi yönünde katılan ...’un örtülü rızası var kabul edilerek, atılı suçun oluşmayacağı düşünülebilir ise de, sanıkların büfenin önüne gelmeleri ve orada bulunan bir bira şişesini kırmalarından sonra katılanın, bu durumdan rahatsız olup sanıkları uyarması, sanıkların eylemlerine devam etmeleri nedeniyle katılanın polisi aramak amacıyla içeriye girmesi, sanıkların da hemen arkasından büfeye girmeleri, içeriye başkalarının girmesini engellemek amacıyla sanıklarca büfenin kapısının kapatılması, katılanın eşi olan ...’ın, yaşadığı korku ile bağırarak etraftan yardım istemesi, büfenin içinde katılan ...’un sanıklar tarafından sıkıştırılması ve sonrasında sanıkların burada bir takım eşyalara zarar verilmesi biçiminde gelişen olayda, sanıkların saldırgan davranışlarından rahatsız olan katılan ...’un polisi aramak amacıyla büfeye girme anından itibaren örtülü rızasından söz edilemeyeceği, zira, bu davranışıyla katılanın sözle olmasa bile polisi aramak istemesi biçimindeki eylemiyle, sanıkların oradan ayrılmalarını istediği yönünde açık iradesini ortaya koyduğunu kabul etmek gerekeceğinden, bu andan itibaren sanıkların eylemleri işyeri dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturacağından, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen işyeri dokunulmazlığının ihlali eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 21.02.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.