Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1522 Esas 2017/1942 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1522
Karar No: 2017/1942
Karar Tarihi: 30.03.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1522 Esas 2017/1942 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının müvekkiline olan borç nedeniyle babasına ait olan 42.000 TL'lik çekleri verdiğini ancak çekleri davalının imzaladığını ve kendisine verdiğini iddia ederek, davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir. Davalı ise çeklerin zamanaşımına uğradığını ve davacının alacağını ispat edemediğini savunmuştur. İlk karar davalı vekilinin temyizi üzerine bozulmuş ve davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Ancak Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteği reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri HUMK 440 ve 442'dir.

11. Hukuk Dairesi 2016/1522 E. , 2017/1942 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 10/09/2014 gün ve 2012/234 - 2014/282 sayılı kararı bozan Daire"nin 20/10/2015 gün ve 2015/9583 - 2015/10725 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkiline olan borç nedeniyle babası olan..."a ait olan toplam 42.000,00 TL"lik çekleri borca karşılık müvekkiline verdiğini, asıl borcun..."a ait olduğunu, ancak..."a ait çekleri davalının imzaladığını ve müvekkiline verdiğini ileri sürerek, 42.000,00 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, çeklerin zamanaşımına uğradığını, davacının ancak temel ilişkiye dayanarak alacak iddiasında bulunabileceğini, davacının alacağını ispat edemediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 7,80 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 275,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 30/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.