MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 18.11.2014 gününde verilen dilekçe ile terekenin resmi tasfiyesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 12.05.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, muris ..."ın kendisine borcunun bulunduğunu, murisin tüm yasal mirasçıları tarafından mirasın reddi talebinde bulunulduğunu ileri sürerek murisin terekesinin resmi tasfiyesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, TMK"nin 633. maddesi gereğince süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
4721 sayılı TMK"nin 612. maddesi uyarınca mirasın gerçek reddini tespit ve tescil edip başka mirasçı bulunmadığını gören mahkemenin terekeyi iflas hükümlerine göre re"sen tasfiye etmesi gerekir. Bu madde uyarınca yapılacak tasfiye ise süreye bağlı değildir. Sulh hukuk mahkemesince, en yakın mirasçıların mirası reddettiklerinin belirlenmesi halinde, herhangi bir başvuruya gerek olmadan kendiliğinden resmi tasfiye yoluna gidilmesi gerekir. Davacının talebi, terekeyi resen tasfiye edecek mahkemeyi harekete geçirmeye yöneliktir.
Mahkemece, murisin son yerleşim yerinin ".../..." olduğu, ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/2-107 E. K. sayılı kararıyla mirasçılar ... ve ...’ın mirası kayıtsız ve şartsız reddettiklerinin tespit ve tesciline karar verildiği göz önünde bulundurularak, mahkemece yukarıda açıklanan TMK"nin 612. maddesi gereğince dava dilekçesindeki talebin 2014/2 Esas sayılı mirasın gerçek reddine ilişkin dosya üzerinden görülmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 17.12.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.