Esas No: 2018/6439
Karar No: 2019/6517
Karar Tarihi: 29.05.2019
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6439 Esas 2019/6517 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm temyiz edilmiş ve dosya incelenerek gereği düşünülmüştür. Sanığa atılı suç CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olmasına rağmen uzlaşma sağlanamamıştır. Sanığın yanında açık kimlik ve adresi tespit edilemeyen bir şahısla kömür alım-satımı yapmak üzere yanındaki kişiyle birlikte işyerine giderek güven sağlamış, ellerinde 5.000 adede yakın çeyrek altın bulunduğunu belirterek altınları uygun fiyatla verebileceklerini belirtmişlerdir. Bunun üzerine katılan, oğlu ve kuyumculuk yapan kişiyle birlikte Denizli'ye gitmiş, sanık katılana numune bir gerçek altın vererek güven sağlamıştır. Buna istinaden katılan kalan altınları almak üzere tekrar Denizli'ye gitmiş ve yanında getirdiği 100.000 TL'yi sanığa vermiştir. Ancak sanık aldığı parayla birlikte geri dönmediği için suç işlemiş olduğu kabul edilmiştir. Mahkemenin kararı bozulmamış ve sanığın atılı suçu işlemediğine dair temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK 157/1 (Dolandırıcılık suçu)
- TCK 52/2-4 ve 53/1-2-3 (Dolandırıcılık suçu için ceza hükümleri)
- CMK 5271'nin 253. ve 254. maddeleri (Uzlaşma kapsamında suç işleme durumu)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (527