19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/17443 Karar No: 2020/13668 Karar Tarihi: 03.11.2020
5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/17443 Esas 2020/13668 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir suçlu hakkında 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanık temyiz istemiyle başvurmuş, ancak temyiz isteği reddedilmiştir. Dosya incelendiğinde, suçta kullanılan nakil aracının müsaderesine yönelik sanığın temyiz nedenlerinin yerinde olmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin incelemede, sanık lehine olan kanuni düzenlemeler göz önüne alınarak kanuni koşulların tespit edilmesi ve sonucuna göre uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkum olan sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmişse de, Anayasa Mahkemesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Suç tarihinde Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu'nun zarar görmediği ve katılma hakkının bulunmadığı belirtilerek vekalet ücreti talebinin kabul edilemeyeceği ifade edilmiştir. Karar, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 5607 sayılı Kanun'un 3/22, 5/2, ve geçici 12. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 53. maddesi.
19. Ceza Dairesi 2019/17443 E. , 2020/13668 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ; I-Müsadere hükmüne yönelik incelemede, Suçta kullanılan nakil aracının müsaderesine yönelik sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, II-Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik incelemede, 1-)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun"un 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek kanuni koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, 2-)Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu, 3-)Suç tarihi itibarıyla suçtan doğrudan doğruya zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu"nun davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmedilmesi, Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olmakla,HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 03.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.