Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/21734 Esas 2015/11259 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/21734
Karar No: 2015/11259
Karar Tarihi: 25.06.2015

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/21734 Esas 2015/11259 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, A-1 Blok 1 ve 2 numaralı otopark alanına yapılan müdahalenin önlenmesi ve eski haline getirilmesi istenmiştir. Mahkeme, davayı kabul etmiş ancak davalı tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay kararı ise, uyuşmazlığın kat mülkiyeti hükümleri değil, genel hükümler uyarınca çözümlenmesi gerektiğini belirtmiş ve dava dilekçesinin asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde reddedilmesi gerektiğini vurgulamıştır. Bu sebeple, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak da, Kat Mülkiyeti Yasası'nın 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler ile HUMK'nun 428. maddesi gösterilmiştir.

(Kapatılan) 18. Hukuk Dairesi 2014/21734 E. , 2015/11259 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, müdahalenin sona erdirilerek, eski hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı adına tahsis edilen A-1Blok(-) eksi 1. kat 1 ve 2 nolu otopark alanına yapılan müdahalenin önlenmesi, eski hale getirilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerle, tapu kayıtlarının incelenmesinde; davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve Kat Mülkiyeti Yasası"nda değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 Sayılı Kanun"un 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Yasası"nın 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle uyuşmazlıkta kat mülkiyeti hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür. Bu nedenle, mahkemece genel hükümlere göre asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi yerine davanın esası hakkında karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.