MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yüzüne karşı verilen 28/04/2015 tarihli mahkumiyet hükmünde, kanun yoluna başvuru süresinin tebliğden itibaren 7 gün içinde yapılacağı belirtilmek suretiyle sanığın yanıltılmasına neden olunduğundan, gerekçeli hükmün sanığa 07/05/2015 tarihinde tebliği üzerine sanığın aynı tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın, suç tarihinde cadde üzerinde park edilmiş müştekiye ait kamyonun sol alt tarafındaki aküyü çalması şeklindeki eyleminin, hükmün gerekçesinde adet veya tahsis veya kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturduğu kabul edilmesine karşın, kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, TCK’nın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması,
2- Sanığın kısa kararın açıklandığı 28/04/2015 tarihli oturumda, hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim hükümlerinin uygulanması talebini de içerdiği halde, bu konuda olumlu ya da olumsuz herhangi bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.