MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 Sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. madde ve fıkraları somut olaya uygulanarak, belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1-Dairemizin 16.03.2017 tarihli ve 2014/33911 E. - 2017/1908 K. sayılı ilamının sanık lehine cezada kazanılmış hak oluşturduğu ve suç vasfına ilişkin kazanılmış hak olamayacağı gözetilmeden, sanığın eylemine uyan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi gereğince ceza tayin edilip, sanığa verilen cezada 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesi uyarınca arttırım yapıldıktan sonra belirlenen cezasından; daha önce kesinleşen ve
TCK’nun 43. maddesine konu İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/836 E. ve 2011/238 K. sayılı dosyasında kesinleşen 6 ay hapis ve 5 gün adli para cezasının, yine İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/983 E. ve 2011/641 K. sayılı dosyasında kesinleşen 6 ay hapis ve 5 gün adli para cezasının mahsubu ile yetinilmesi yerine, yazılı şekilde sonuç cezanın 1 ay 15 gün hapis ve 40,00 TL adli para cezası olarak belirlenmesi,
2-Temel ceza üzerinden 5237 sayılı TCK’nun 43. maddesi gereğince 1/4 oranında arttırım yapılması sırasında adli para cezasının "6 gün" yerine "7 gün" olarak hesap hatası yapılmak suretiyle fazladan adli para cezası tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.